गणपत वाणी बिडी पिताना चावायाचा नुसतीच काडी; म्हणायचा अन मनाशीच की या जागेवर बांधिन माडी; मिचकावुनि मग उजवा डोळा आणि उडवुनी डावी भिवयी, भिरकावुनि ती…
निळ्या जळावर कमान काळी कुठे दुधावर आली शेते थंडाव्याची कारंजीशी कुठे जर्द बांबूची बेटे जिकडे तिकडे गवत बागडे कुठे भिंतीच्या चढे कडेवर ती म्हातारी थरथर…
एक तुतारी द्या मज आणुनि फुंकिन मी जी स्वप्राणाने भेदुनि टाकिन सगळी गगने दीर्घ जिच्या त्या किंकाळीने अशी तुतारी द्या मजलागुनी अवकाशाच्या ओसाडीतले पडसाद मुके…
रंगरंगुल्या, सानसानुल्या, गवतफुला रे गवतफुला; असा कसा रे सांग लागला, सांग तुझा रे तुझा लळा. मित्रासंगे माळावरती, पतगं उडवित फिरताना; तुला पाहिले गवतावरती, झुलता झुलता…
हिरवे हिरवे गार गालिचे हरित तृणाच्या मखमालीचे त्या सुंदर मखमाली वरती फ़ुलराणी ही खेळत होती गोड निळ्या वातावरणात अव्याज मने होती डोलत प्रणय चंचला त्य…
पुरे झाले चंद्र, सूर्य पुरे झाल्या तारा पुरे झाले नदीनाले पुरे झाल्या वर मोरासारखा छाती काढून उभा रहा जाळासारखा नजरेत नजर बांधून रहा सांग तिला…
ऐल तटावर पैल तटावर हिरवाळी घेऊन निळासावळा झरा वाहतो बेटाबेटांतुन चार घराचे गाव चिमुकले पैल टेकडीकडे शेतमळयांची दाट लागली हिरवी गर्दी पुढे पायवाट पांधरी तयातून…
आजीच्या जवळी घड्याळ कसले आहे चमत्कारिक, देई ठेवुनि तें कुठे अजुनि हे नाही कुना ठाऊक; त्याची टिक टिक चालते न कधिही, आहे मुके वाटते किल्ली…
टप टप टप टप टाकित टापा चाले माझा घोडा पाठीवरती जीन मखमली पायि रुपेरी तोडा! उंच उभारी दोन्ही कान ऐटित वळवी मान-कमान मधेच केव्हा दुडकत…
If you are looking for Phulpakharu Marathi Poem then here it is. फुलपाखरूं! छान किती दिसते। फुलपाखरूं या वेलीवर। फुलांबरोबर गोड किती हसतें। फुलपाखरूं पंख…