आनंदी आनंद गडे, इकडे तिकडे चोहीकडे – Anandi Anand Gade

वरती खाली मोद भरे , वायूसंगे मोद फिरे
नभांत भरला, दिशांत फिरला, जगांत उरला
मोद विहरतो चोहीकडे

सूर्यकिरण सोनेरी हे, कौमुदि ही हसते आहे
खुलली संध्या प्रेमाने, आनंदे गाते गाणे
मेघ रंगले, चित्त दंगले, गान स्फुरले
इकडे, तिकडे, चोहीकडे

नीलनभी नक्षत्र कसे , डोकावुनि हे पाहतसे
कुणास बघते ? मोदाला; मोद भेटला का त्याला?
तयामधे तो, सदैव वसतो, सुखे विहरतो
इकडे, तिकडे, चोहीकडे

वाहती निर्झर मंदगती , डोलती लतिका वृक्षतती
पक्षी मनोहर कूजित रे , कोणाला गातात बरे?
कमल विकसले, भ्रमर गुंगले, डोलत वदले
इकडे, तिकडे, चोहीकडे

स्वार्थाच्या बाजारात, किती पामरे रडतात
त्यांना मोद कसा मिळतो, सोडूनि स्वार्था तो जातो
द्वेष संपला, मत्सर गेला, आता उरला
इकडे, तिकडे, चोहीकडे

– बालकवी

Source – बालभारती आणि कुमारभारतीतल्या मराठी कविता PDF