पुरे झाले चंद्र, सूर्य पुरे झाल्या तारा
पुरे झाले नदीनाले पुरे झाल्या वर
मोरासारखा छाती काढून उभा रहा
जाळासारखा नजरेत नजर बांधून रहा
सांग तिला तुझ्याच मिठीत स्वर्ग आहे सारा…
शेवाळलेले शब्द आणिक यमकछंद करतील काय?
डांबरी सडकेवरती श्रावण इंद्रधनू बांधील काय?
उन्हाळ्यातला ढगासारखा हवते राहशील फिरत,
जास्तीत जास्त बारा महिने बाई बसेल झुरत
नंतर तुला लगीनचिट्ठी आल्या शिवाय राहील काय?
म्हणून म्हणतो, जागा हो जाण्यापूर्वी वेळ
प्रेम नाही अक्षरांचा भातुकळीचा खेळ
प्रेम म्हणजे वणवा होवून जाळत राहणं
प्रेम म्हणजे जंगल होवून जळत जाणं…
प्रेम कर भिल्लासारखं बाणावरती खोचलेलं
मातीमधून उगवूनसूधा मेघापर्यंत पोचलेलं
शब्दांच्या या धुक्यामध्ये अडकू नकोस
बुरुजावरती झेंड्या सारखा फडकू नकोस
उधळून दे तुफान सगळं काळजामध्ये साचलेलं
प्रेम कर भिल्लासारखं बाणावरती खोचलेलं…
Source – बालभारती आणि कुमारभारतीतल्या मराठी कविता PDF